کودکی که پسته احمد آقایی را در بینی خود قرار داد به کما رفت

پسته از قدیمی ترین محصولات گلدار است و بومی خاورمیانه است.

با گسترش از خاورمیانه تا منطقه مدیترانه، آنها به سرعت به یک غذای لذیذ با ارزش تبدیل شدند.

در حدود سال 1880، پسته برای مهاجران از خاورمیانه به آمریکا وارد شد – و از آن زمان در آنجا کشت می شود.

ارتفاع درخت پسته به 12 متر می رسد و تا 300 سال عمر می کند.

دروپه های گوشتی، سبز و زرد متمایل به قرمز که روی درخت پسته رشد می کنند، بیضی شکل هستند و اندازه آن تا 2 سانتی متر می رسد.

هسته سنگ دارای پوسته سفت است، دانه‌های پسته سبز روشن خوراکی (آجیل) با پوست صورتی یا قهوه‌ای احاطه شده است.

درختان پسته می توانند برای قرن ها میوه دهند. خود میوه روی درخت رشد می کند – در ماه جولای فصل است. زمان برداشت پسته در شهریور ماه است.

از مغز پسته به عنوان رنگ‌دهنده و درمان بیماری‌های مختلف از دندان درد گرفته تا سیروز کبدی استفاده می‌شود.

حتی امروزه، پسته (مانند سایر انواع آجیل) در طب آیورودا و سنتی چین به عنوان غذای گرم کننده و دوستدار معده در نظر گرفته می شود.

گفته می شود که این آجیل یک رژیم غذایی غنی از پسته را فراهم می کند

می تواند سطح چربی خون را بهبود بخشد
آنتی اکسیدان های موجود در آن از بیماری هایی مانند سرطان یا اختلالات متابولیک جلوگیری می کند
تثبیت فشار خون
کاهش سطح کلسترول
رگ ها را الاستیک نگه دارید
به حداقل رساندن چین و چروک
می تواند به کاهش وزن کمک کند، زیرا برخی از پسته ها هضم نشده دفع می شوند.

پسته طعم شیرین، بادام مانند و در عین حال قوی و تند دارد. آجیل تازه و بو داده نشده طعم لطیف‌تری دارد و تردتر است.

پسته بو داده حدود 5 ماه نگهداری می شود. پسته تازه را باید سریع استفاده کرد زیرا به سرعت رنگ سبز خود را از دست می دهد.